Ok, eerst en vooral wil ik me excuseren bij iedereen tegen wie ik heb beweerd dat het haken van de Dolly Plaid van La Maison Victor absoluuuuut easy peasy was. Een klus van niks waar je werkelijk geen enkele basiskennis voor nodig hebt…
Sorry, ik had het mis. Want na een paar weken haken besef ik dat er toch één vaardigheid is die je beter wel onder de knie hebt, en dat is namelijk tellen, een talent dat mij niet helemaal is gegeven, zo blijkt.
Na een paar dagen ijverig verder haken aan het nieuwe telpatroon van week 5 (ik zat helemaal op schema, hoera!), kwam ik op Pinkstermaandag immers tot de ontdekking dat mijn patroon een beetje ‘scheef’ liep. De punt van de grote groene ruit had namelijk precies boven een blauw vierkantje moeten beginnen en niet ongeveer zeven steken verder… Damn!
En toen begon het gepingpong in mijn hoofd: uithalen en opnieuw beginnen of gewoon verder doen? De perfectionist in mezelf zei onverbiddelijk “Opnieuw!”, maar de laten-we-het-vooral-leuk-houden-kant van mezelf dacht “Ach, je bent nu al zo ver…”.
Moeilijk, zo’n dubbele ik!
Ik vroeg het aan Meneer Appelzee, en die zei: “Uithalen? Ben je gek, dat verschil ziet toch niemand?!” Yeah right. Lief, maar volkomen naast de kwestie, want natuurlijk ZIE je het, de vraag is of het ERG is dat je het ziet…
Ik vroeg het aan de kinderen, en die zeiden: “Maar mama, je zegt toch altijd dat je niet houdt van symmetrie. Dan is het nu toch ook geen probleem als het niet helemaal klopt?” Een stelletje wijsneuzen is het, maar ze hebben een punt. En toch…
Omdat de mening van mijn huisgenoten ongetwijfeld sterk gekleurd is door eigenbelang (wie wil er nu iemand naast zich op de bank die zuchtend meer zes rijen haakwerk uittrekt?!) gooide ik de vraag dan maar op Instagram.
Daar kreeg ik verschillende adviezen (natuurlijk), maar het verlossende woord kwam toch van Lisanne van Draad en Praat. Zij moest heel hard lachen en riep vrolijk “Gewoon doorgaan! Mooi wordt ie toch!”. En aangezien Lisanne de Dolly Plaid ontworpen heeft, is haar woord wet wat mij betreft (zeker als ze het antwoord geeft waar ik stiekem op gehoopt had).
Dus ik haak gewoon verder, en zie wel wat het geheel op het einde zegt. Uiteindelijk gaat het vooral om het haakplezier, toch? En bovendien, Lisanne heeft nu al gelijk: mooi is mijn Dolly Plaid so wie so. Scheef, maar schoon!
Trouwens, wil je wat meer te weten komen over Lisanne en haar blog Draad en Praat, en over het ontwerpen van de Dolly Plaid? Bij La Maison Victor lees je er alles over. Lisanne bracht ook pas een boek uit, ‘Haak je Happy’, boordevol ideeën voor de kinderkamer. Om naar uit te kijken!
Het telpatroon van Week 5 kan je hier downloaden. En hieronder ook een woordje uitleg van La Maison Victor (niet van mij, wees gerust) bij dit deel van het patroon… Enneuh… blijven tellen!
haha, zo herkenbaar 😉 ik vergat de grijze blokjes en zag dat ook als ik de foto's op mijn blog aan het zetten was…. maar ook ik ga niet uittrekken, want zelfs als het niet helemaal is zoals het patroon voorschrijft, dat deken wordt gewoon top en liet me vooral terug het haken opnemen… ik heb er een hobby bij 🙂
Ja, lang leve het haakvirus!