En nog een sprei

11 oktober 2012

Kom, we blijven nog even bij de spreien, het is er zo stilaan het seizoen voor.

Deze sprei haakte ik niet zelf.
Ze werd enkele decennia geleden al met veel geduld gemaakt door een oudtante (of overachternicht, ik weet het niet meer) van Grootmoe Appelzee.

Oudtante was duidelijk een dame met een hogere haaksnelheid dan ik, want Grootmoe Appelzee erfde een hele stapel gehaakte spreien. Toen ze haar kasten eens opruimde mochten wij er allemaal eentje gaan uitzoeken. Daar zijn we als de kippen bij natuurlijk.

Jammer genoeg had Oudtante een voorliefde voor neutrale non-kleuren die – ook al wacht je honderd jaar – nooitoftenooit hip zullen worden. Bovendien vermoed ik dat haar ogen op het laatst misschien ook niet meer je dat waren, want bij ‘mijn’ sprei bleek het vaalroze plots over te gaan in een soort van beige garen, ook vaal, maar toch net even anders…

Het werd er niet makkelijker op om meneer Appelzee te overtuigen het ding in huis te nemen, dat begrijpt u.

Gelukkig is Grootmoe Appelzee een vrouw van haar tijd en niet al te nostalgisch aangelegd. Dus toen ik aarzelend informeerde naar mogelijke bezwaren als ik haar handgemaakte erfstuk een kleurbad zou geven, kreeg ik volmondig haar zegen.
De sprei ging de wasmachine in met donkergrijze verf en kwam er als herboren uit.